Dwergbaardagaam

De Dwergbaardagaam

Pogona Henrylawsoni

Weetjes over de dwergbaardagaam

Is de dwergbaardagaam handtam?

“Een dwergje is een fantastisch diertje om te houden. Tam en lief”

Deze agaam is de kleinste van de zeven soorten uit het geslacht Pogona. Het belangrijkste verschil met de baardagaam is het ontbreken van een duidelijke ‘baard’.
Met baard bedoelen we de stekels op de keel die worden opgezet bij de dreighouding.

Hoe kunnen we de Pogona Henrylawsoni beschrijven?

Zoals alle Pogona-soorten is de lichaamsbouw vrij gedrongen en de kop stomp.
Net achter het oog loopt een oogstreep tot de nek, met daaronder een evenwijdige streep van de mondhoek tot de nek. Deze streep kan wat variëren.

De basiskleur is beigebruin tot zandkleurig met op de rug in het midden een donkere, wisselende tekening met aan weerszijden ervan donkerbruine dwarsstrepen.

Welke variaties zijn er?

De staart is gebandeerd en de buik wit tot witgeel, er komen wat lichtere variaties voor die meer naar licht bruingrijs neigen. Ook vind je donkerder gekleurde varianten die fellere strepen en banderingen hebben en een sterker oranje.

Over de hele zijkant van het lichaam zitten kleine, witte stekelachtige bultjes. Ook op de bovenzijde zitten bultjes, deze zijn kleiner en donkerder en vallen minder op.

Hoe groot wordt de dwergbaardagaam?

De lengte van onze dwergbaardagaam is ongeveer 28 tot 30 centimeter waarvan iets meer dan de helft staart. Mannetjes blijven wat kleiner dan vrouwtjes.

De Pogona Henrylawsoni een slechte klimmer?

De dwergbaardagaam is een bodembewoner en een slechte klimmer die onder een steen of in een rotsspleet schiet en zich vastzet bij gevaar. 
Hier komen de bultjes van pas die zorgen voor een betere grip zodat de hagedis moeilijk los komt.
Bij acute bedreiging spert de agame de van binnen knaloranje bek open in de hoop een schrikeffect te veroorzaken.

Waar leeft de Pogona Henrylawsoni – Habitat

Dwergbaardagamen komt voor in centraal- en westelijk Queensland, in noordoostelijk Australië. Het habitat bestaat uit bosranden die overgaan in droge gebieden met een bodemtype genaamd ‘zwarte aarde’. Hier groeien niet veel bomen, hooguit enkele struiken en rotspartijen.

Huisvesting

Eén volwassen dwergbaardagaam wordt gehouden in een woestijnterrarium van minimum 80 x 50 x 50 cm. Zou u er graag 2 willen hebben, dan wordt er een terrarium van minimum 100 x 50 x 50 voorzien.

Inrichting en verzorging

De dwergbaardagamen zijn bodembewonende hagedissen die graag tussen verdorde struiken en stenen zitten , waar ze op een zonovergoten plaatsje liggen te zonnen . 

Ze kunnen hun lichaam plat en donkerder maken om op die manier meer warmte op te nemen.

Verlichting

Voldoende UV licht en vrij hoge temperaturen zijn nodig. Daarom werken wij het liefst met een combinatie spot die zowel warmte als UV licht afgeeft. Onder de combinatiespot mag het makkelijk 40-45 graden worden. aan de koelere kant ligt de temperatuur rond de 25 graden zodat het dier zelf kan kiezen of hij wil afkoelen of opwarmen.

Voeding

Gemiddeld 75% insekten en wormen en 25% groenten, maar baardagamen hebben (een beetje zoals mensen en honden) een uiteenlopende smaak wat betreft eten.

Insecten

Ze eten allemaal zeer graag verschillende insecten, maar sprinkhanen staan hoog op hun verlanglijstje.Ook houden ze van krekels (je weet wel, die lawaaimakers als je op vakantie bent), en ook wasmotlarves (heel vet – weinig geven), moriowormen en rozekeverlarven.
Fruitvliegjes en krulvliegen zijn niet geschikt (te klein).

Meest geschikte groenten

Aardappel (geschild!) – Andijvie – Bleekselderij 
Bloemkool – Boerenkool(++) – Chinese kool(++) 
Courgette – Paksoi(++) – Prei 
Raapstelen(++) – Rabarber – Rode kool 
Savooi – Spitskool – Spruiten 
Witte kool – Witloof
Harde sla (niet te veel geven – geen platte sla geven)

De schildpaddenplant (soms ook Golliwoog genoemd) is zeer geschikt en wordt door bijna alle baardagamen ‘verslonden’.

Niet geschikte groenten (giftig)
Avocado, verse erwten, tuinbonen.

Voortplanting

Dwergbaardagamen houden een (relatief korte) winterslaap en tijdens het paarseizoen kunnen er meerdere keren legsels worden afgezet.

Na het paren leggen de vrouwtjes 11-22 eieren begin oktober.De vrouwtjes graven dan een tunnel van onder een hoek van 45° van ongeveer 35 cm lang en aan het einde ervan graven ze een kamer van ongeveer 15 cm lang waarin ze hun eitjes leggen en daarna de zaak weer dicht graven.

Jongen worden geboren

Na ongeveer 89-96 dagen (drie maand) komen de jongen uit.

In gevangenschap:

Na een winterrust van 6 tot 8 weken tussen november en februari bij 20-25°C overdag en 15-20°C s’ nachts volgt de paring.Het vrouwtje legt ongeveer 10 tot 25 eieren in een zelf gegraven holletje waarna ze het weer dichtmaakt.

Tip : Voorzie voldoende diepte voor het graven (min. 10 cm – meer mag)

Het incuberen gebeurt in een broedstoof bij een vaste temperatuur tussen de 26° en 32°C. 

Invloed van temperatuur op geslacht

Lagere temperaturen geven veel vrouwtjes en de hogere temperaturen veel mannetjes.

Ziekten en aandoeningen

De dwergbaardagaam is een sterke soort. Alle dieren kunnen ziek worden maar als je hem normaal verzorgt, en 1 keertje per jaar een nazicht bij de diernarts voorziet (vooral voor ontworming), gaat hij je vriend zijn voor lange tijd.

Moeilijkheidsgraad

Makkelijk. Weinig onderhoud en vereisten. De dwergbaardagaam is een sterke soort. Warmte, genoeg UV-licht (vraag info) en vitamines toevoegen via de voederinsecten is nodig. Verder weinig vereisten.

cites

C

Aanschaf en kosten – startpakket

Wij voorzien in onze winkel volledige startpakketten om je duidelijk te laten zien hoe je dit dier kan houden.
Je bereikt ons via mail, telefoonnummer of leuker: kom langs onze winkel waar wij samen gaan kijken naar de dwergbaardagamen, er misschien eentje vastnemen, en jou alles vertellen over dit prachtige diertje.